- ustawę
- обойти́ распоряже́ние, зако́н
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
ustawę
Смотреть что такое "ustawę" в других словарях:
ustawa — ż IV, CMs. ustawawie; lm D. ustawaaw «akt prawny o charakterze ogólnym, powszechnie obowiązujący, uchwalony w szczególnym trybie przez najwyższy organ władzy państwowej, parlament» Ustawa sejmowa. Ustawa przeciw nadużyciom gospodarczym. Artykuł… … Słownik języka polskiego
Коморовский, Тадеуш — Тадеуш Коморовский Tadeusz Komorowski … Википедия
litera — 1. pot. euf. Cztery litery a) «pośladki»: Nie tak dawno bokser publicznie kopnął promotora w cztery litery, dając mu tym samym do zrozumienia, co o nim myśli. GWr 10/02/1999. b) «o człowieku niezaradnym; niedorajda, ciamajda» 2. Litera prawa… … Słownik frazeologiczny
abrogować — dk a. ndk IV, abrogowaćguję, abrogowaćgujesz, abrogowaćguj, abrogowaćował, abrogowaćowany praw. «znieść, uchylić, znosić, uchylać ustawę, przepis prawny, wyrok» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
karny — karnyni, karnyniejszy 1. «dotyczący kary, przewidujący zastosowanie kary; będący karą (za wykroczenia, przestępstwa); karzący» Mandat karny. Odpowiedzialność karna. Sankcje karne. ∆ praw. Kodeks karny «ustawa regulująca zasady odpowiedzialności… … Słownik języka polskiego
kolegium — n VI; lm M. kolegiumgia, D. kolegiumgiów 1. «zespół, grupa osób wspólnie pracujących nad czymś, opiniujących, rozstrzygających coś, występujących jako całość (np. zarząd, rada); także organ administracji» Kolegium sędziowskie. Kolegium rektorskie … Słownik języka polskiego
nietykalność — ż V, DCMs. nietykalnośćści, blm «bycie nietykalnym; zagwarantowane konstytucyjnie prawo obywateli do ochrony przez państwo ich zdrowia, osobistej własności itp.» Nietykalność granic. Nietykalność przedstawiciela dyplomatycznego, konsularnego.… … Słownik języka polskiego
nowela — I ż I, DCMs. nowelali; lm D. nowelael «krótki utwór beletrystyczny, pisany prozą, charakteryzujący się prostą, zwięzłą, zazwyczaj jednowątkową fabułą i wyrazistą kompozycją» Nowela sensacyjna. Cykl, tom, zbiór nowel. Wybór nowel. Autor noweli. ∆… … Słownik języka polskiego
obostrzyć — dk VIb, obostrzyćrzę, obostrzyćrzysz, obostrzyćostrz, obostrzyćrzył, obostrzyćrzony obostrzać ndk I, obostrzyćam, obostrzyćasz, obostrzyćają, obostrzyćaj, obostrzyćał, obostrzyćany «uczynić coś surowszym, bardziej rygorystycznym» Obostrzyć dozór … Słownik języka polskiego
osobowość — ż V, DCMs. osobowośćści; blm 1. «całość stałych cech psychicznych i mechanizmów wewnętrznych regulujących zachowanie się człowieka; indywidualność» Nieprzeciętna, niepowtarzalna, bogata, barwna osobowość. Osobowość aktorska, naukowa, pisarska.… … Słownik języka polskiego
przeforsować — dk IV, przeforsowaćsuję, przeforsowaćsujesz, przeforsowaćsuj, przeforsowaćował, przeforsowaćowany przeforsowywać ndk VIIIa, przeforsowaćowuję, przeforsowaćowujesz, przeforsowaćowuj, przeforsowaćywał, przeforsowaćywany 1. «przeprowadzić coś wbrew… … Słownik języka polskiego
